Dun gece 2 saat kadar suren Michael Jackson'ı Anma Gecesi vardi The Staples Center'da. CNN International canli canli verdi organizasyonu. Bastan sona izledim-dinledim. Tuylerimi diken diken eden cok duygusal soylemler oldu. Goz pinarlarim yandi goz yaslarimi tutayim derken. Sonra tam tersine en yakinlarinin cok fena oynadigi hissine kapildim. Jackson'larin maaile sahnede olduklari "o an"... Midem bulandi birden. makyajlar ve şapkalar ardina saklanmis yuzler gordum. sonra orta boy çocuk Paris'in yurek burkan konusmasindaki ezberlenmisligi... Belki zaten boyle bir ortamda, tum dunyanin gozleri uzerinizdeyken, dogal olabilmek mumkun degildir ama son bir haftada her turlu suclamayla karsilasan ailenin kendini ispati gibi gorundu bana oturdugum yerden. kimseleri yadirgayacak ve yargilayacak degilim...
Ben kendi kendime, uzaktan uzaga doktum goz yaslarimi ve pek cok dunya insani gibi ırkcilik-ayrimcilik, aids gibi global meselelerde actigi penceler icin minnetlerimi sundum kendisine. bu dunyaya pek cok seyi bilerek geldigi ve gorevini layigiyla yerine getirdigi kesin!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder