Bir vesileyle hayatımdaki beklentilerimi sorgulamaya basladim kisa bir sure once. Antremanlarla tum bu beklentileri geri cekmeyi denedim. Simdi cok daha mutlu/huzurluyum. Aslında son derece kolay bir calisma bu. Karsilik beklemeden sevdiginizde, daha cok seviliyor, aranmayi beklemediginizde daha cok araniyor, sevgiyi aramadiginizda daha fazlasini buluyorsunuz. Ama sakin bunun kuantumla celistigini dusunmeyin. Cunku istemek ve hedef koymak ayri, beklentiler icinde kendinizi yiyip bitirmek ayri...
"Beklentisiz sevmeyi denediniz mi? "bugün telefon etmedi" demeden, "şu an nerede acaba?" diye kendi kendinizi yemeden, "yaş günümü hatirlayacak mi acaba?" diye bir beklenti içine girmeden... onu yersiz kiskançliklara boğmaktan ve kendinizi yipratmaktan vazgeçebildiniz mi? oysa ansızın çalan bir kapida, onu karşinizda görmek ne güzeldir? beklemediğiniz bir anda hediye almak... ve beklemeden gelen bir "seni seviyorum" mesajinin tadina varmak. siz istediğiniz için değil, o istiyor diye yapildi mi tüm bunlar? ve beklentisiz sevmenin tadina bakabildiniz mi? "bugün beni hatirlamadi" yerine "hiç beklemiyordum senin geleceğini" diyebilmek ne güzeldir... onu boğmadan, kendinizi boğmadan sevebilmek ne güzeldir... yapilmamiş davranişlar, söylenmemiş sevgi sözcükleri ile kendi kendinizi aşk çikmazinda kaybedeceğinize, hiç beklenmeyen bir demet çiçekle mutlu olmak. beklentisiz sevin... onu sevdiğiniz, onun da sizi sevdiği için sevin... sevgiye karişan "beklenti" denen illeti hemen silin yasaminizdan... göreceksiniz ki, o zaman aşk, arkadaslik başka bir güzel... göreceksiniz ki, o zaman sevgili, daha bir romantik... ben, beklentisiz seviyorum... onun nerede olduğunu merak etmiyorum... "beni bugün neden aramadi" diye geçirmiyorum içimden, aramadiği zamanlarda... geleceğe dair hayallerim de yok zaten... onun yanimda olduğu anlar o kadar değerli, o kadar kiymetli ki... gerçekleşmemiş ve gerçekleşmeyecek beklentilerle mahvetmiyoruz o anlari... beklentisiz seviyoruz... sevdiğimiz için seviyoruz... hayalsiz, geleceksiz, beklentisiz... anlik seviyoruz...deneyin... beklentisiz, sevmeyi deneyin bir gün..."
Alıntıdır.
Rahatlayın. Rahat olun. Seven zaten sever ve birakmaz, sevmeyeni de zorla sevdiremeyiz.
Konuyla ilgili dusundugum sirada tuhaf bir sekilde asagidaki yazi onume cikti, onu da buraya ilistiriyorum.
"Beklentisiz sevmeyi denediniz mi? "bugün telefon etmedi" demeden, "şu an nerede acaba?" diye kendi kendinizi yemeden, "yaş günümü hatirlayacak mi acaba?" diye bir beklenti içine girmeden... onu yersiz kiskançliklara boğmaktan ve kendinizi yipratmaktan vazgeçebildiniz mi? oysa ansızın çalan bir kapida, onu karşinizda görmek ne güzeldir? beklemediğiniz bir anda hediye almak... ve beklemeden gelen bir "seni seviyorum" mesajinin tadina varmak. siz istediğiniz için değil, o istiyor diye yapildi mi tüm bunlar? ve beklentisiz sevmenin tadina bakabildiniz mi? "bugün beni hatirlamadi" yerine "hiç beklemiyordum senin geleceğini" diyebilmek ne güzeldir... onu boğmadan, kendinizi boğmadan sevebilmek ne güzeldir... yapilmamiş davranişlar, söylenmemiş sevgi sözcükleri ile kendi kendinizi aşk çikmazinda kaybedeceğinize, hiç beklenmeyen bir demet çiçekle mutlu olmak. beklentisiz sevin... onu sevdiğiniz, onun da sizi sevdiği için sevin... sevgiye karişan "beklenti" denen illeti hemen silin yasaminizdan... göreceksiniz ki, o zaman aşk, arkadaslik başka bir güzel... göreceksiniz ki, o zaman sevgili, daha bir romantik... ben, beklentisiz seviyorum... onun nerede olduğunu merak etmiyorum... "beni bugün neden aramadi" diye geçirmiyorum içimden, aramadiği zamanlarda... geleceğe dair hayallerim de yok zaten... onun yanimda olduğu anlar o kadar değerli, o kadar kiymetli ki... gerçekleşmemiş ve gerçekleşmeyecek beklentilerle mahvetmiyoruz o anlari... beklentisiz seviyoruz... sevdiğimiz için seviyoruz... hayalsiz, geleceksiz, beklentisiz... anlik seviyoruz...deneyin... beklentisiz, sevmeyi deneyin bir gün..."
Alıntıdır.
2 yorum:
Geçen gün bir arkadaşımla buna benzer birşey konuşuyorduk. Çok doğru bir düşünce. Beklenti içinde olunca sonunda üzülüyorsun. Olmazsan olan şeyler senin için mutluluk verici oluyor.
"KARSILIK BEKLEMEDEN SEVMEK", ben genellikle boyle oldugumu saniyorum ama hayatta bana yasatilan deneyimler bunu basaramamis oldugumu gosterdi, demek ki ben beklentili seviyorum. Ama en azindan artik karsimdakini suclamamayi ogrendim, sevilmeyi bekledigim icin ben hataliyim. Bu guzel yazi da bunu dogrulamis oldu...
Yorum Gönder