Bloglardaki yasağın kalktığı şu günlere...

kalbimizdeki zincirler hala sıkı sıkı, canımızı acıtıyor... uğruna kan dökenlerin yoktan var ettiği bir vatan ki şimdi kiraya verilmeyen bir avuç toprağa hasret kalmış... bir dünya ki, kaynakları tüketilen, en ufak deresine kadar zaptedilmiş... içim acıyor içim...

















18 Mart Çanakkale Şehitlerini Anma Günü'nde, hayatını vatanımıza adamış kutsal yürekler anısına...

Dur yolcu! Bilmeden gelip bastığın, bu toprak, bir devrin battığı yerdir.
Eğil de kulak ver! Bu sessiz yığın, bir vatan kalbinin attığı yerdir.
Bu ıssız, gölgesiz yolun sonunda gördüğüm bu tümsek, Anadolu’nda,
istiklal uğrunda, namus yolunda, can veren Mehmed’in yattığı yerdir.










Deprem, tsunami ve ardından patlak veren nükleer felaket dolayısıyla cehennemden günler yaşayan japonya için hepimiz bir dakika gözlerimizi kapatıp acılarını paylaşalım... ve yenilerinin yaşanmasına engel olmak için nükleer tesislerin yapımına izin vermeyelim. ne ülkemizde ne de dünyanın herhangi bir yerinde... 

Kulağımıza küpe...

Nazik olmak üzerine Sidney J.Harris

Geceleyin bir arkadaşımla bir gazete bayisine doğru yürüdük, kendisi bir gazete aldı. Sonra da gazete bayisindeki satıcıya tesekkur etti. Satıcı ise hiç aldırmadı bile.

Oradan uzaklaşırken
- Somurtkan bir arkadaş değil mi!?
diye yorum yaptım.

- Oh, o her gece aynı!
diye omuz silkti arkadaşım.

- O zaman neden ona bu kadar nazik olmaya devam ediyorsun?
diye sordum.

..ve arkadasım yanıt verdi:

- Nasıl davranacağıma onun karar vermesine neden izin vereyim ki?