Hakkımda bilinmeyen 7 gerçek nedir benim
yaaa. Sibo sormuş da bakalım ben biliyor muyum :)))
- Moralim bozuk olduğunda uyurum. Bu bana çok iyi gelir. Uyandığımda olayın harareti azalmış olur içimde… Bizimkiler bu huyumu zaman içinde çözdüklerinden biraz erken uyusam n’oldular başlar :)
- Ayakkabılarıma hiç iyi bakmam. Güzelce temizleyip kaldırmam, arkalarına basarak çıkarırım… onlara özen göstermek mala mülke prim vermek gibi gelir. Ne saçma, alla alla, neden bu tip bir düşünce kalıbı geliştirdim acaba?
- Telefonla bir yerleri arayıp, iş halletmeye çok üşenirim. Sırf bundan dolayı, günlük işlerimi yoluna koyacak bir sekretetim olsun isterim.
- Şarkı söylemeyi çok severim. Daha doğrusu söyleyene eşlik etmeyi, böylece sesim kendime iyiymiş gibi gelir… Elimi mikrofon gibi yumruk yapar, kendimden geçerim. Kocacım halimi görünce bana karaoke mikrofonu almış. Allaaaah tutmayın beni.
- Çocukken hep sıkılırdım. Annemin kulağına eğilip, “anneeee ben sıkıldım ne zaman gidicez” derdim. Bi tarafım hala göçebe sanırım. Ancak “yay”dan “akrep”e geçtiğim şu dönem ivme kaybettiği bir gerçek….
- Son zamanlarda fark ettiğim bir şey, şüpheci oluşum… Kolay ikna olmuyorum. En bariz örneğini York Testi yaptırırken yaşadım. Yaptırmaya karar verdikten sonra bile bi acaba vardı kafamda…
- Sosyal medyada aktif olmayı hep istiyorum ama olamıyorum. Olanları gıptayla izliyorum, düzenli blog yazanlar, twit atanlar… Bir gün, belki, neden olmasın. Hatta şimdi “bloguma nasıl giriyordum” diye bile bi düşündüm. Ama sadece bi an için :P
