8 Eylül 2009 Salı

Mesaj kaygılı entry!


En sevdigim sembolun "peace" olmasi bir tesaduf degil aslinda. kendimi bildim bileli birileriyle baris halinde olamama durumu motivasyonumun dusmesine neden oluyor. Empatimi kurarim, ne gerekirse yaparim. Cunku bilirim ki her iyinin icinde biraz kotu, her kotunun icinde biraz da olsa bir iyi yasar. Ya da soyle ifade edebiliriz dogru egilip bukulmez gibi gorunse de kisiden kisiye degistigi suphe goturmez. Bu gibi durumlarda empatinin ustune bir de hosgoru eklememiz gerekir ki her zaman evde bulundurmamız gereken bir malzemedir bu. Bir dostum var benim. Cook eskilerden. Cok da sevdigim biri. Baris halini ihlal etmistik gereksiz yere. Ne bir kotulugumuz dokundu birbirimize, ne baska bir sey. Severiz de birbirimizi, biliyorum. Arayasim, gorusesim var, ozledim cok ama elim telefona gitmiyor bir turlu. Ne yapsam, ne etsem. Telepati kursam da ben aramadan o beni arasa. Yontemi bilen var mi aranizda :)

2 yorum:

Tibetin annesi dedi ki...

o senin aklına düştüğüne göre sen de onun aklına düşmüşsün belli ki, ne de olsa herşey karşılıklı değil mi? büyük ihtimalle o da seninle aynı duyguları yaşıyor, aramak isteyipte cesaret edemiyor... evrene mesajını güçlü iletmelisin (hani bende iki kere gerçekleşmişti hatırlarsan), o zaman o seni arayacaktır :)

Deniz dedi ki...

kim olduğunu merak ettim